Moje skarby

Na obłokach szczęścia moje koty żyją
Gdzieś wysoko ponad Ziemią  unoszone nad krainą, gdzie doznały poniewierki, bólu, strachu, przeganiania
Chcę im dać ten skrawek nieba
Żeby zawsze czuły, że to dla nich ta kraina
Dobra, miła i bezpieczna
Że ten dom, który im tworzę i uczucie którym darzę
Będą jeśli już bagażem, to najlepszym jaki przyjdzie im przez życie nosić
Chcę być z nimi aż do końca
Tulić gdy im będzie źle
Bo to moje są dzieciaki i na zawsze kocham je
I choć z futrem i na czterech, jest to dla mnie bez znaczenia
Bo to moje skarby przecież
Innych dzieci nie mam

Autor: Monika Glińska 22.07.2019
Rysunek: 22.07.2019


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Malinowa niechęć

Myśli

Komarowa miłość