Moje szczęście

Minął Wigilijny wieczór, noc minęła bezszelestnie
Siedzę z kubkiem kawy w dłoniach, patrzę na swe szczęście
I obracam je w mych myślach
Tocząc spór ze sobą
Czy to wszystko co minęło było warte moich starań
Mych zabiegów o szept ciepły
Walki o okruchy uczuć
Blasku w oczach tego kogoś na myśl o mnie, na mój widok
Było czasem dość wesoło, gwarnie, hucznie, kolorowo
Ale wszystko to minęło, bo co miało przyjść
Za późno przyszło
Patrzę zatem na me szczęście
I narzekać nie chcę wcale
Bo ja sama chyba nadal, zbyt naiwnie w cuda wierzę
Pierwsze co jest najważniejsze, to odkopać w swych głębinach
Co się kiedyś we mnie stało, że tak bardzo się naginam
Przecież w życiu o to chodzi, aby dobro dawać
Ale także chodzi o to, by wybierać to co nas napełnia szczęściem
Winić można tylko siebie za wybory dokonane
Bez pretensji do nikogo
Najważniejszy jest wszak przecież - schemat, który powielamy
I to z nim koniecznie trzeba się rozprawić bez pardonu
By móc żyć szczęśliwie wreszcie, bez pretensji, smutku, żalu
Siedzę z kubkiem kawy w dłoniach, patrzę na me szczęście
I wiem, że choć było różnie, to wygrywam walkę w cuglach
Moje życie choć jest inne, pełne jest miłości, dobra Chociaż bywa w pojedynkę, jest na mych warunkach
Może to egoizm zwykły, może szczypta strachu, może bagaż mych doświadczeń przygiął mnie zbyt mocno
Ale mam też świat swój piękny, kolorowy i puchaty
Przepełniony sierścią kotów, MOICH stworów najkochańszych ♥️♥️♥️♥️

Autor: Monika Glińska 25.12.2019
Zdjęcie: Monika Glińska 18.12.2019

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Malinowa niechęć

Obraz
Gdzieś w odległej hen krainie, siedzi komar na malinie  Plan owada wszyscy znamy Jest już chłopak zakochany Lecz malina usłyszawszy Co wymyślił ten ladaco Jak nie wstrząśnie swą szypułką, nie spadając przy tym prawie Jak nie piśnie cienkim głosem Hola, hola gościu z trąbką Czyś uderzył się niebogo Tak zbyt mocno w swoją głowę Pod sufitem widzę wszakże, że klepeczki przesunięte Ja malina, młoda jędrna napełniona słodkim sokiem W życiu nie chce być zamężna, ciemiężona w dzień i w nocy Trąbką, co to kłuć mnie będzie  W swej ekstazie bez pamięci Aż wyciągnie słodkość całą i uwiędnę na gałęzi Idź komarze w inne strony Znajdź wśród łączek umajonych Kwiat, co pyłkiem Cię nakarmi Ale zejdź już ze mnie draniu, zabierz trąbkę, rozłóż skrzydła, nie oglądaj się za siebie i  wypiep...rzaj - na tę łąkę  Autor: Monika Glińska 17.08.2021 Rysunek: Monika Glińska 16.08.2021
Czytaj więcej

Jeleń

Obraz
Jam jest panem tej krainy Tego domu, coś porzucił Więc nie przychodź tu człowiecze z bronią w dłoniach To nasz azyl jest jedyny Tu żyjemy, umieramy Ale wszystko ma swój czas Ty nie wtrącaj się Naturze W jej zamiary, myśli, plany Bo Cię skopie kopytami Abyś w swych odchodach zgnił Autor: Monika Glińska 12.02.2020 Magnes z masy solnej: Monika Glińska 12.02.2020.
Czytaj więcej

Wyobraźnia

Obraz
Patrzę poza kontur okna Widzę szczyty drzew Ich korony i ramiona poruszają się Czasem to łagodny taniec, delikatne wręcz muśnięcia Czasem wiatr tarmosi je, jakby porwać chciał ze sobą A tam wyżej widzę chmury, wielkie, miękkie niczym puch I zmieniają się co chwilę, przybierając nowy kształt Są tam misie, psy i koty, są też zamki, baszty, twierdze Bywa, że czarownik groźny zrzuca na nas swe zaklęcie Ale wiatr przegania chmury, modeluje przez czas cały, zmienia kolor, ich rozmiary dając też odpocząć oczom Wyobraźnia niesie mnie, do dalekich krain z bajki I zaglądam w zakamarki, płynąc na różowej chmurce Są tam oceany szczęścia i jeziora pełne zdrowia Uśmiech jest tu naturalny, szczerość, dobroć no i wsparcie Ale jest i ONA, Miłość która daje życie, która czyni je cudownym w każdym swym wymiarze I co dla mnie bardzo ważne, jest szacunek dla form wszelkich Życie bowiem ma tu wymiar wprost niebagatelny Chciałoby się zostać tutaj, ponad światem tak okrutnym Ale cieszę się, że mogę czasem wsk...
Czytaj więcej